Een bezoekje aan het Stedelijk Museum Breda

Afgelopen week had mijn oudste dochter een ADV-dag en ik was vrij. Dat was dus weer een ideaal moment om even lekker met zijn tweetjes een bezoekje te brengen aan een kunstmuseum. Een museum waar ze nog nooit geweest en ik ook al een tijdje niet meer, is het Stedelijk Museum Breda. In dit museum is de erfgoed en geschiedenis van de stad Breda te zien en ook voor een deel hedendaagse kunst.

Voor kinderen tussen de 4-7 jaar is er een speurboekje waarbij de kinderen aan de hand van het boekje op zoek kunnen gaan naar de beelden die bij de tentoonstelling “Van Kasteel tot station” horen.  Het is een Kunstkijkpuzzel, wat een soort speurboekje/ kijk-kaart is. Hierin zijn een paar werken uitgelicht. Door de beelden te zoeken, leren de kinderen goed kijken naar een beeld.

Met dit speurboekje in de hand, gingen we van start. Het eerste beeld was niet snel gevonden, maar ondertussen had mijn dochter toch iets anders gezien wat ze ook wel leuk vond. Ze zag een bankje staan met daarop een boekje wat vast lag aan een ketting. Dit boekje ging ze bekijken en zag daarin wel een van de beelden staan die ook in haar speurboekje zaten. Ze bekeek het boekje aandachtig en had geen oog meer voor de schilderijen en beelden om haar heen.

Ik gaf aan dat we wel die beelden uit dat boekje ook konden zoeken. Dat gingen we doen.  Niet ver van het bankje, zag ik ineens een van de schilderijen uit het speurboekje. Ik zei “Ik heb er eentje gevonden!”, maar verklapte nog niet waar en liet haar zelf zoeken. Als tip gaf ik wel aan dat het vlakbij het bankje was. Toen zij ook het schilderij gevonden had, bleef ze er even bij staan. Ik vroeg haar of het haar ook opviel dat de mensen anders gekleed zijn dan wij. Ze bekeek het schilderij en zei “ja, zij dragen lange jurken”. Ik vertelde ondertussen kort over dat de mensen in dit schilderij niet hetzelfde droegen als dat wij nu dat deden.  En dat dat toen de mode was, zoals we nu kleding met een cheeta-print dragen.

Ik merkte al gauw dat ze haar interesse begon te verliezen, totdat ze eindelijk het schilderij met de maskers had gevonden. “Ja, daar hangt ie!”. Ze was blij dat ze het eindelijk gevonden had. We liepen er naar toe, ik pakte haar bij de hand. We bleven er even bij staan en terwijl we daar stonden, vroeg ik haar of ze wist wat dat was wat de mensen voor hun gezicht droegen en wat ze aan het doen waren. Zo probeerde ik haar interesse voor het schilderij te wekken. Ik vertelde dat het ging over carnaval vieren en dat de mensen verkleed waren en maskers droegen.Ik wees haar ook op de Carnavalsmuts die in de vitrine stond, en wees naar die hele lange veer.  “Zo’n hoed draagt de Prins van het Carnaval, dat is iemand die een belangrijk iemand met een speciale taak en daarom wordt hij de Prins genoemd”.

Ze bleef speuren in haar speurboekje. Vastbesloten om alle beelden te vinden, gingen we weer verder zoeken naar het volgende schilderij. Bij elk schilderij dat ze gevonden had, zette ze vervolgens een kruisje. Dit hadden we zelf er maar bij bedacht om het zoeken bij te houden en het spel leuker te maken. Ze ging er dan ook steeds goed voor op de grond liggen om haar kruisje erop te tekenen. Zo ging ze verder totdat ze alles gevonden had.

Het museum was te groot om alles te bekijken en we hebben dan ook heel vluchtig rondgekeken bij de andere tentoonstellingen. Toch ontdekte we iets heel leuks en interessants…Voordat we bij de andere tentoonstellingen uitkwamen, moesten we eerst nog een trap af die ons leidde naar een soort van atelierruimte of Ontdeklab waar kinderen vrijblijvend konden tekenen en ontdekken. Daar was ook een grote caleidoscoop te zien, waarin je jezelf zag in de meerdere spiegels. Dit vond ze heel interessant….Ergens doorheen kijken en onderzoeken wat je nu ziet. Ze zei “mama, ik zie je héél, héél erg veel keer!”. Ze was enthousiast geworden over wat ze ontdekt had. En bleef turen door het gaatje. Het leuke was dat de trapjes los waren en je ze kon verzetten. Zo kon ze aan beide kanten de caleidoscoop bekijken.

Toen werd het toch echt tijd om weer naar huis te gaan. En na afloop van de speurtocht kreeg ze ook nog een button, die ze trots liet opspelden. En zo was ons bezoekje alweer op zijn einde.

Emy.

Workshop “Tekenen met IJzerdraad”

Hallo allemaal,
Op vrijdag 30 november is er een nieuwe workshop bij Atelier EM gepland voor kinderen tussen de 7-12 jaar. Dit keer gaan we werken met ijzerdraad. Want…wat kun je daar allemaal mee?
Met ijzerdraad mag je gaan kiezen of je wilt gaan “tekenen” of “schrijven”.
Tekenen houdt in dat je vormen of figuren van ijzerdraad gaat maken. Schrijven met ijzerdraad kan door bijvoorbeeld een zin of je naam te gaan maken. Je leert ondertussen ook verschillende  ijzerdraad-technieken.
Lijkt je dit iets? Dan kun je je aanmelden via emy@emymaduro.com
Ik hoop jullie dan weer te zien! Tot dan!
Groetjes,
Emy.

Speuren door het NoordBrabants Museum

Laatst ben ik met mijn dochtertje naar het NoordBrabants Museum was geweest. Het was al een tijdje geleden en ze vroeg er een aantal weken geleden zelf om! ….”mama , wanneer gaan we weer naar het museum? ”

Dit keer gingen we naar de vaste collectie van het museum kijken. Waarin onder andere de Brabantse kunstenaars J.C.J. van der Heyden & Jan Sluiters te zien waren. Door Jan Sluiters tentoonstelling gingen we snel heen….haar interesse lag ergens anders. Haar interesse ging meer uit naar de basisvormen. En de werken van J.C.J. van der Heyden vond ze daarom interessanter.

Peuters gaan vaak sneller door een museum heen. Zo ook Maggie. Om haar concentratie voor een kunstwerk iets langer vast te houden en bij gebrek aan een speurtocht-achtig activiteit voor peuters, bedacht ik zelf iets waarbij ze moest gaan zoeken. Zoekspelletjes vinden peuters over het algemeen erg leuk om te doen. Het is actief maar het goed kijken & speuren wordt ook gestimuleerd.  Ik zag dat er  op verschillende plekken in de tentoonstelling platen lagen met alle kunstwerken van J.C.J. van der Heyden erop afgebeeld.  Verschillende abstracte schilderijen, die bestonden uit vlakken van zwart en wit met af en toe een gekleurd vak erop. Allemaal in een andere volgorde en grootte.

Als idee opperde ik bij mijn dochter “zullen we deze kunstwerken gaan zoeken”.   Ik was benieuwd of ze deze minimale verschillen in de werken zou opmerken. Maar ik merkte wel dat het haar aantrok om deze werken te gaan zoeken. Het speurtochtje duurde 5 minuten. Maar 5 minuten zijn lang genoeg om ervoor te zorgen dat ze leerde kijken en bewuster ging kijken naar de beelden die ze zag. Haar oog viel vervolgens ook op een aantal kunstwerken van Koen Delaere, met name het grote werk met dikke blauwe verf, aangebracht in pasteuze strepen. Wat ze vond lijken op de zee. Ikzelf vond deze ook interessant en ging dichterbij staan, om vervolgens een standje van mijn eigen dochter te krijgen…”Mama, je mag niet zo dichtbij staan!”. Vervolgens liet ik haar zien waarom ik dichterbij ging staan. Door te wijzen op hoe dik die verf is aangebracht, en dat de verf niet glad was maar ribbelig. En dat je dit van de zijkant goed kon zien.

Zitten op bankjes vind ze trouwens ook interessant in een museum. We gingen dus zitten op een van de  bankjes in de tuingalerij, waar werk te zien was van jong talent. Er hingen 2 schilderijen naast elkaar tegenover de bank waar we zaten. En ik vroeg aan Maggie welk schilderij ze het mooiste vond. Ze wees de rechter aan. “Wat zie je op het schilderij?” vroeg ik,  “een muis” zei ze.  “En wat nog meer?” …”golven”. Ik gaf ook nog aan wat ik nog meer zag in het schilderij. “Ik zie een wit-rode stok, goude blaadjes….”

Dus als er bankjes zijn om even te zitten, doe dat dan ook gewoon met je peuter. Lekker op schoot zitten en samen genieten van een kunstwerk.  Het is daarnaast ook een uitgerekende kans is om wat langer en bewuster naar kunstwerk te kijken, net als bij het zoekspelletje.  En dat niet alleen voor het kind…

Emy.

Paperclips….wat KAN je ermee

Mijn jongste kind is altijd in de weer en altijd op ontdekkingstocht. Voornamelijk snuffelt ze dan in de kastjes en laden waar ze juist NIET in mag zitten, want tja…dat is natuurlijk het leukste!

Zo ook dit keer. Ze was al een aantal weken aan het graaien in het laadje van de bijzettafel ( waar ze uiteraard eigenlijk niet in mocht zitten…) en pakte daar steeds het doosje met paperclips uit om er vervolgens mee rond te sjouwen.  Telkens legde ik de paperclips weer terug met de waarschuwing “Nee, niet aanzitten”, ” mag niet”.

Maar toen ik haar voor de zoveelste keer zag rondsjouwen met het doosje paperclips, bedacht ik me om haar eens te observeren.  Toen ik zag hoe onderzoekend ze ermee bezig was en hoe interessant ze de paperclips vond, ben ik bij haar gaan zitten. Vervolgens ben ik  mee gaan spelen en heb interventies gepleegd om haar verder te stimuleren in haar kleine onderzoekje wat ze met paperclips kan doen.

Ook mijn oudste vond het interessant en uiteindelijk zaten we met zijn drieën met de paperclip te spelen en ontstonden er al gauw creatieve vondsten en maaksels zoals en ketting of weg of treinrails.

Wat kun je allemaal doen met paperclips? …..Heel veel!

Paperclips…aan elkaar doen/ naast elkaar leggen/ vormen maken/ ergens opschuiven/ ketting maken/ van elkaar halen/ geluid mee maken e.d.

Waar simpele paperclips al dan niet goed voor zijn!

Emy.

Museumbezoek met peuters…..kan wel hoor!

Ikzelf hou ervan om naar Kunstmusea te gaan. Mezelf te laten inspireren door het werk van andere kunstenaars, te laten verwonderen en nieuwe energie te krijgen om zelf met vernieuwde energie creatief aan de slag te gaan. En nu ikzelf kinderen heb,  wil ik ook graag die verwondering aan hen overbrengen. Maar  dit betekent nu wel, dat ik niet een hele dag naar een museum kan gaan of meerdere op een dag kan bezoeken.

Toch….. kun je ook MET je peuter naar het museum toe, heb ik gemerkt uit eigen ervaring. Dit lijkt in eerste instantie niet te doen met een levendige, niet-kunnen-stil-zitten-of-stil-zijnde peuter…maar het ligt er maar aan hoe je er zelf instaat en in hoeverre je zelf voor open staat. Als jezelf ergens enthousiast over bent, dan breng je dat ook over op je kinderen (….heb ik geleerd door te ervaren). Maar ook moet je nog niet teveel verwachten en je aanpassen op het kunnen van je kids.

Een voorbeeld uit eigen ervaring….

Toen mijn dochtertje bijna 3 jaar was, en dus meestal in de middag nog sliep, gingen we pas na haar slaapje naar een museum in de buurt. Dus meestal is dat rond een uur of 16.00 uur dat we aankwamen bij een museum. En een uurtje later waren we vaak alweer op weg naar huis (….zowiezo is meestal  30 min. tot 1 uur genoeg voor een peuter, de concentratie is daarna wel op).

Zo gingen we toendertijd een keer naar het Noord Brabants Museum in Den Bosch.  Dit keer gingen we naar de tentoonstelling van Chiharu Shioto  – “Between the Lines”. Een installatie gemaakt van gespannen rode draden door de gehele ruimte heen. Dit leek mij wel een geschikt kunstwerk om te beleven voor een kind van bijna 3 jaar.

Van te voren tijdens het drinken, vertelde ik al een beetje waar we naar toe gingen. Dat we naar een kunstwerk gingen waar je doorheen kan lopen. En dat het lijkt op een spinnenweb.

Interactieve kunstwerken zoals installaties lijken peuters toch wel te trekken, merkte ik de vorige keer al, aan het bezoek aan Museum de Pont waar het werk van Anish Kapoor stond (een soort grote “spiegel” wat vervreemdend werkte, waar Maggie wel 15 minuten lang zichzelf en anderen aan het bekijken was).

Nadat ze haar drinken en koekje op had, gingen we op pad. Ze was al helemaal enthousiast dat we naar een museum toe gingen. Eenmaal daar aangekomen voor de deur, zag ze andere beelden. Het mooie is om te zien met hoeveel oog voor detail ze kijkt. “Mama, die vrouw heeft geen armen” en ze wijst naar het beeld dat voor de ingang staat bij het museum. Samen lopen we er naar toe en ik vraag haar wat ze nog meer ziet. Opeens ziet ze ook de boot op het been van het beeld. “Dat is gek, he!, een boot op haar been!”, zeg ik. En ze staat het wat langer te bekijken.

Vervolgens gaan we naar binnen. Doen onze jas in het kluisje, even nog naar de wc,want ze moet ineens nodig plassen. En daarna kunnen we naar de tentoonstelling.

Eenmaal daar aangekomen, blijft ze eerst staan. “En…lijkt het op een spinnenweb, Maggie? “vraag ik aan haar. Ze knikt ja en samen hand in hand lopen we er doorheen. Ik wijs naar de draden….”Niet aankomen, mama! dat mag niet!”, zegt Maggie. Dit heeft ze van de vorige keer wel onthouden, in museum De Pont, toen dit nadrukkelijk werd verzocht. Ik antwoord, “nee, ik wijs alleen maar aan, ik zal er niet aankomen”.  Ik stel vervolgens vragen als “En heb jij wel eens een rood spinnenweb gezien?  En zie je waar het aan vast gemaakt is? En waar is de spin? Zo proberen ik haar te stimuleren in het kijken naar de kunstwerken. Ook komt ze vaak zelf met antwoorden van wat zij erin ziet.

Maggie ziet achterin dat mensen een trap opgaan. Vervolgens is de concentratie een beetje weg.  “Ik wil op trap!” roept ze. Ik zie ergens een klein trapje waar het vervolg van de tentoonstelling is, dus stel voor om die kant op te gaan. Ze gaat mee en dan staat ze voor een object dat helemaal ingepakt is in de draden. Ze bekijkt het aandachtig.”Kijk mama, sleutels”. Er hangen allemaal sleutels in. Vervolgens zien we nog meer objecten zoals een kinderjurk, en een grotere jurk. Nog net wel tussen de draden door te zien en ook Maggie herkent de objecten.

Toch wil Maggie nog naar die grote trap toe, dus gaan we dat maar doen. Zo komen we in een andere tentoonstelling terecht. Die van de jaren 80. Maar al snel wordt er omgeroepen  dat het museum gaat sluiten, dus gaan we met de lift weer naar beneden toe en terug naar de uitgang.

Eenmaal buiten ziet ze nog het beeld van de hond staan, en die bekijkt ze ook aandachtig. Even later zeg ik; “zullen we weer naar huis gaan? “…..Maggie antwoord: ” Ja, is goed”. En samen wandelen we weer terug naar de auto. Volgende keer weer naar museum, vraagt ze. “Ja, dat is goed, schatje. Doen we”.

Nu is mijn dochtertje bijna 4 jaar en ik merk in de loop van de tijd, door regelmatig haar een keertje naar het museum te nemen, dat ze steeds meer ook gaat kijken naar beelden en haar voorkeuren begint te ontwikkelen. Ze kijkt naar de beelden op een andere manier dan ik. Ik probeer het geheel te zien, zij bekijkt de beelden in stukken of details. Ze koppelt het ook soms aan wat zij in haar eigen omgeving wel eens ziet of indruk op haar maakt.

Al met al, als je je goed voorbereidt, er een niet te lang uitje van maakt en meegaat met waar de interesses van je peuter liggen, dan is zo’n uitje toch echt niet zo’n gedoe! En geniet je er zelf ook van!  Ik wel tenminste!

Emy.

 

Woensdag 7 juni – Workshop “Kunst met sjablonen”

Hallo allemaal,
Op woensdag 7 Juni 2017 is er weer een Creatieve inloop van Atelier EM .
Dit keer is het thema “Kunst met sjablonen”.
Uit karton gaan we figuren knippen (een sjabloon) waarmee we een mooie collage kunnen maken van verf. Heel erg handig, want je hoeft dan niet steeds weer het opnieuw te tekenen, je pakt gewoon het sjabloon!
Lijkt je dit iets? Dan kun je je aanmelden via emy@emymaduro.com OF…. je komt gewoon die dag langs tussen 14.00-16.00 uur bij BSO Alles Kids in Vlijmen.
Ik hoop jullie dan weer te zien! Tot 7 juni!
Groetjes,
Emy.

Woensdag 1 februari – Workshop IJzerdraadfiguren

Hallo allemaal,
Op woensdag 1 februari 2017 is er weer een Creatieve inloop van Atelier EM .
Dit keer is het thema “IJzerdraadfiguurtjes maken”. Met ijzerdraad gaan we figuren maken. Je gaat als het ware tekenen met ijzerdraad.  Met verschillende ijzerdraad-technieken kun je een mooi figuur in een bepaalde houding maken, zoals een figuur dat zit of danst.
Lijkt je dit iets? Dan kun je je aanmelden via emy@emymaduro.com OF…. je komt gewoon die dag langs tussen 14.00-16.00 uur bij BSO Alles Kids in Vlijmen.
Ik hoop jullie dan weer te zien! Tot 1 februari!
Groetjes,
Emy.

Nieuwe workshops

Hallo allemaal,

Ook in 2017 zijn er weer verschillende workshops die Atelier EM geeft, naast de creatieve inloop van Atelier EM  in samenwerking met Mikz.

Het zijn niet alleen kinderworkshops maar ook voor volwassenen. Dus check regelmatig de website voor de nieuwe workshops!

De eerst volgende workshops, is de workshop Monoprints!

Op 11 februari voor kinderen en op 25 februari voor volwassenen.

Mochten er vragen zijn, dan hoor ik ze graag!

Groetjes,

Emy.

Op naar 2017!

Hallo allemaal,

Via deze weg nog op de valreep een kaartje van Atelier EM. Ik kijk terug op een mooi jaar met mooie creaties van o.a. kinderen die me verrast hebben met hun creativiteit! Echt prachtig om te zien hoe gefocust iedereen op zijn/haar eigen werk was. Ik hoop dit nog vaker te kunnen beleven in het nieuwe jaar! Want jullie, als cursisten, geven mij ook nieuwe inspiratie en input/output! En daar draait het om:    Met elkaar tot nieuwe manieren komen en nieuwe dingen creëren!

Ik wens iedereen dan ook een GOED/MOOI/ GEZOND/GELUKKIG/ SPETTEREND/LIEFDEVOL…maar vooral  een CREATIEF 2017!!

En….. dat we de wereld, met zijn allen, een stukje creatiever kunnen maken en met een open blik alles kunnen en blijven bekijken!

Emy.

 

Workshop Winterbomen tekenen

Hallo allemaal,

Woensdag  7 december is er weer een  Creatieve inloop van Atelier EM bij BSO Alles Kids.  Dit keer gaan we Winterbomen tekenen. Dus hoe ziet een boom er in de winter uit? En op welke manieren kun je een boom tekenen?

Met verschillend tekenmateriaal gaan we aan de slag om een mooie winterboom te maken.

Lijkt je dit iets? Dan kun je je aanmelden via emy@emymaduro.com OF …. je komt gewoon die dag langs tussen 14.00-16.00 uur bij BSO Alles Kids in Vlijmen.

Ik hoop jullie dan  weer te zien! Tot 7 december!

Emy.